Oude dame

“Uw boerderij is een oude dame.”

“[…]een ouder echtpaar dat zich afvraagt waar de conclusies blijven van het laatste onderzoek naar de oorzaak van die scheuren. Dat zou voor de Kerst klaar zijn, de vorige Kerst. Ze hebben het bellen naar de zaaksbegeleider maar opgegeven, ‘murw, moe, klaar’.

De inspecteur constateerde bij binnenkomst direct dat hun boerderij ‘een oude dame’ is: diskwalificatie op voorhand. Deze plek is bebouwd sinds de inpoldering van 1450. Maar als je ineens scheuren ziet en die keurig herstelt en een tijdje later zijn er nieuwe scheuren, ‘de gang, de hals, het scheurt gewoon door’, logisch dat je aan de instabiele bodem denkt en aan de put verderop.

De kop zakt naar voren, leg maar een knikker op de vloer.

[…]Beter geen naam en adres, ‘in het dorp wordt veel gezwegen’. Praten laat de waarde dalen. Scheuren in de muren, scheuren in het dorp, scheuren in het vertrouwen – dat is het verdriet van de kleine velden.”

Bron: Volkskrant ‘verslaggeverscolumn’