De kinderen

“Er kwam een ingenieur die beweerde dat de kinderen het hadden gedaan.”

“We wonen sinds 2011 in ons nieuwbouwhuis. Als we toen hadden geweten van de aardbevingen, waren we uit Groningen weggegaan. De eerste schade kregen we al snel: tegels in de badkamerwand scheurden. Mijn man zat voor zijn werk op zee. Er kwam een ingenieur die beweerde dat de kinderen het hadden gedaan. Ik werd heel boos. Ze hebben het wel gerepareerd. Vervolgens ontstond een scheur langs de trap, van beneden tot boven, en in de bijkeuken. De rekening voor de reparatie ging rechtstreeks naar het Centrum Veilig Wonen (CVW).

Daarna kregen we scheuren in muren van douche en slaapkamer en langs kozijnen. Daarvoor kregen we 2.000 euro. Een inspectieteam van het CVW oordeelde dat het huis veilig is, maar zag een barst in de buitenmuur. Toen kwam de stuwmeerregeling. We accepteerden het aanbod niet. Met 5.000 euro kunnen we maar een paar stenen van de buitenmuur vervangen, maar we willen geen lappendeken, geen plak- en knipwerkhuis.

We hebben hiervoor niet gekozen. Dit is een mooi dorp, een hele leuke wijk‚ familie woont hier. Maar ik zeg tegen de kinderen: vertrek uit Groningen. lk zat er erg mee, ben blj een psycholoog geweest. Je hebt constant een gevoel van onrechtvaardigheid. We zijn nu zover dat we het achter ons laten. Als we elkaar maar hebben. We blijven. Maar als ze ons uitkopen, zijn we weg.”

Bron: Hetty (47) en Erwin (50) Poelstra, Loppersum, in Eigen Huis Magazine, oktober 2019